Saturday, May 18, 2013


ഇന്നത്തെ കഥ നടക്കുന്നത് നമ്മുടെ കൊച്ചു കേരളത്തിൽ  അല്ല അറബി നാട്ടിൽ ആണ് അതയിതു ദുഫായി പരുദീസകളുടെ നാട് മണലാരണ്യത്തിൽ നിന്നും മണിയുണ്ടാക്കുന്ന മലയാളികളുടെ സൊന്തം ദുഫായി ഒരുപാടു പ്രതീക്ഷകളുമായി ഞാനും പ്രവാസ ജീവിതം തുടങ്ങി നല്ല ജോലി താമസം എല്ലാം എനിക്ക് അനുകൂലം എന്നാൽ പണികിട്ടിയത്‌ അവിടെ അല്ല എന്റെ റൂമിൽ സഹമുറിയനായി കിട്ടിയ വെക്തിയും ഞാനും തമ്മിൽ 20 വയസിന്റെ അകലം ആദിയം ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതി പുള്ളിക്ക് പ്രായം ഉള്ളത് കാരണം എനിക്കും പുള്ളിയിൽ നിന്നും നല്ല ഒരു പാട് കരിയഗൾ പഠിക്കാൻ കഴിയും എന്ന് പണ്ടേ അടുക്കളയിൽ കേറുന്ന കാരിയത്തിൽ മടിയുള്ള ഞാൻ അതിന്റെ ഭരണം പുള്ളിയെ ഏൽപ്പിച്ചു ഉടനെ തന്നെ ഭലവും കിട്ടി പുള്ളി ചോറ് കഴിക്കില്ല 3 നേരവും പച്ചകറികൾ മാത്രം അതും തിന്നാൻ പറ്റില്ല കാരണം അതിന്റെ രുജി അമ്മോ ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ പേടി ആകുന്നു 3 ആഴ്ച പുള്ളിയുടെ മേൽ നോട്ടത്തിൽ ഫുഡ്‌ കഴിച്ചു ഇതിനിടയിൽ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതത്തിനു കാരണം പുതിയ ഒരാൾ കൂടി വരുന്നു ഞാഗടെ റൂമിലേക്ക്‌ എന്നാ വാർത്ത‍ കേട്ടത് കൊണ്ടായിരുന്നു പുള്ളി വന്നു കഴിഞ്ഞു വായിക്കു രുജി ആയിട്ടു വല്ലതും കഴിക്കാം എന്ന് ഞാൻ അശോസിച്ചു 

അങ്ങിനെ ആ സുദിനം വന്നെത്തി പുതിയ ആളു വന്നു കണ്ടാൽ മാന്യൻ എന്നെകാലും 2 3 വയസു മൂപ്പം ഹും കണ്ടിട്ട് കുഴപ്പോം ഇല്ല കുശാല പറച്ചിലുകൾ തീർന്നു ഉറകതിലേക്ക് വഴുതി വീണു ഞാൻ അന്ന് പതിവിലും 2 സോപനം കൂടുതൽ  കണ്ടു അതും ഇനീം മുതൽ കഴിക്കുന്ന രുജി ഏറിയ ഫൂടിനെ പറ്റി രാവിലെ ഞാൻ ഉണർന്നത് പുതിയ പുള്ളി ചായയും ആയി വന്നു വിളിച്ചപോളാണ് ദൈവത്തിനു നന്ദി കാരണം ഈ നാട്ടിലെത്തിയിട്ട് ആദിയമായി ആണ് ഉണരും മുൻപ് ചായ കിട്ടുന്നത് മുൻ ജെൻമ്മ സുഹൃതം 
ആ ആവിപറക്കുന്ന ചായ ഞാൻ വായിലേക്ക് ഒഴിച്ചു അമ്മോ ആ സമയം തന്നെ എന്റെ വയറ്റിലെ എല്ലാ അവയവഗളും എന്നോട് സമരം പ്രേഖ്‌യാപിച്ചു കാരണം അത് ചായ അല്ലായിരുന്നു എന്തോ ഒരു പോടീ കലക്കിയ ചൂട് വെള്ളം ഒരു വിടം ഒരു കവിൾ കുടിച്ചിട്ട് ഞാൻ ആ മന്യനോട് ചോദിച്ചു എന്തുവാ അണ്ണാ ഇത് 
മറുപടി കേട്ട് ഞാൻ ബോദം കേട്ടു പൊയ് എന്തെന്നാൽ പുള്ളി ചായക്ക് പകരം എനിക്ക് തന്നത് ഉലുവ പോടീ കലക്കിയ വെള്ളം ആയിരുന്നു എന്തോ നല്ല കാരിയം ചെയ്ത പോലെ പുള്ളി പറഞ്ഞു ഇനീം മുതൽ ചായക്ക് പകരം എന്നും ഇത് മതി ഇത് കുടിച്ചാൽ ഷുഗറും കലോസ്ട്രോലും വരില്ല പോലും അതു പോലെ അരിയാഹാരം കഷിക്കുകേം ചിയരുത് എന്ന് 
ഇപ്പോഴും എനിക്ക് അറിയാൻ വൈയാത്ത ഒരു ചൊദിയം ഉണ്ട് ഈ മുൻ ജെൻമ്മ സുഹൃതം എന്നൊന്ന് ഉണ്ടോ

No comments:

Post a Comment